Son zamanlarda herkesin dilinde aynı cümle var:
“Mutluluk çok zorlaştı.”
Ekonomi, şehir stresi, yoğun iş temposu, haberlerin ağırlığı… Günümüz insanı zihinsel olarak yoruldukça “mutluluk” büyük bir hedefe, ulaşılması güç bir dağa dönüşmüş gibi hissediyor. Oysa belki de sorunun kendisi burada başlıyor:
Mutluluğu çok büyütüyoruz.

Oysa hayatın içindeki en sıcak, en gerçek duygu çoğu zaman küçücük bir şeyde saklıdır. Sabah kahvesinin buharında, kısa bir yürüyüşte, evin köşesindeki bir saksı çiçeğinde ya da hiç planlamadığın bir anda rastladığın o “esrarengiz durakta.”

Küçük mutluluklara önem verme meselesi psikoloji literatüründe “micro-joys” olarak geçiyor. Uzmanlara göre beynin mutluluk kimyasallarını harekete geçiren şey dev bir başarı değil; sıradan bir anın fark edilmesidir.
Kulağa şaşırtıcı geliyor olabilir ama doğru:
Beyin, küçük mutlulukları büyüklerden daha hızlı fark eder.

Bir psikiyatrist arkadaşımın anlattığı bir sahne hâlâ aklımdadır: Depresyon tedavisi gören bir danışan, aylardır ilk........

© Kıbrıs Postası