Vecdi Çıracıoğlu,edebiyatımızdaki hikâye krizine ilaç gibi gelen ‘Maviden’ ile bizi Boğaz’ın kayıp lügatına ve sinematografik derinliğine davet ediyor. Yazar, 80’ler sonrasında yaşamlarımızdan silinen kadim deniz terimlerini yeniden canlandırıyor. Orkinosların İstanbul’dan kayboluşuna ağıt yakan bu etkileyici öykülerden, Metin Erksan ve Halit Refiğ gibi ustaların elinden çıkabilecek enfes Yeşilçam filmleri fışkırıyor. ‘Maviden’, bana göre şimdiden 2025’in en iyi hikâye kitabı!

Uzun yıllardır edebiyatımızda bir hikâye krizi var, maalesef tek tük iyi hikâye çıkıyor. Geçen yıl beni heyecânlandıran hikâye kitaplarından biri Rukiye Saran Aydın’ın ‘Beli Bükük ile Mezar Taşı’ydı, bu yıldan umudu tam da kesmişkense kadim ahbâbımdan Vecdi Çıracıoğlu’nun Edisyon Kitap’tan çıkan ‘Maviden’i geldi. Vecdi’yi hep Sait Faik-Halikarnas Balıkçısı-Zeyyat Selimoğlu çizgisinde bulmuşumdur, onlar gibi büyülü deniz hikâyeleri anlatır. Ayrıca, hemşehrim Hamdi Arpa’nın kitapları gibi bize bir deniz lûgatı da sunuyor, çoğuysa ‘80 sonrasında yaşamlarımızdan silinen kelime ve terimler. Bugün ‘anavaşya’ ve ‘katavaşya’ kelimelerini bilen kaç kişi var? Bırakın şehrin sözde yazarlarını, emînim balıkçılar bile bilmiyordur. Ben Boğaz’daki ‘anavaşya’ ve ‘katavaşya’ göçlerine yetişen kuşaktanım, iskele altlarına yuva yapan sevimli fokları da gördüm. Vecdi, ‘İo Geçidi’ başlıklı nefis önsözünde, bir balıkçının zıpkını vurmadan önce orkinosun ve kılıçbalığının gözlerine bakıp bakmadığını soruyor, ilahi Vecdi, orkinoslar ve kılıçbalıkları İstanbul’dan kaybolalı kaç yıl oldu, sen kırk beş de, ben elli diyeyim... Kitaptaki ‘Kofana’, ‘Deli Tayyar’, ‘Mavişim’, ‘Şâir’ ve ‘Garip’ hikâyeleri çok etkileyici, okurken hep aklıma televizyon filmleri geldi. Bugün Metin Erksan ve Halit Refiğ gibi ustalar olsaydı, bu hikâyelerden müthiş televizyonlar filmleri çekerlerdi. Hikâyelerdeki şiir bir yana, çok da sinematografikler. Vecdi’nin ‘Kofana’ hikâyesi Sadri Alışıklı ‘Ah Güzel İstanbul’ havasında, hemen kafamda hikâyeyi siyah beyaz Yeşilçam filmine çektim, başrolü de Danyal Topatan’a verdim. Onun ‘Garip’ hikâyesiyse bana anılarda kazı yaptırdı, kırk yıl kadar önce kadar Hisar’da derme çatma bir kulübeden Vecdi ve balıkçılarla birlikte bir garibanın cesedini........

© Karar