İçine doğup büyüdüğümüz, çok yakından aşina olduğumuz, başka türlüsünü hayal bile edemediğimiz modern eğitim sisteminin ortaya çıkışı hiç eski tarihlere gitmez.
Mezopotamya’da Sümerlerin yazıyı icat etmesinden günümüze yaklaşık elli beş asır geçti.
Belli yaşa gelmiş her çocuk için zorunlu olan, standartlaştırılmış bir müfredatın devlet tarafından yetiştirilmiş ve icazet verilmiş öğretmenlerce öğretildiği, başarının standartlaştırılmış testlerle ölçüldüğü, öğrencilerin her gün belli süreler boyunca sınıflarda, laboratuvarlarda ve spor salonlarda bulunmaya mecbur edildiği modern okullar sadece son iki asrın mahsulü!
Bu eğitim sistemi, sanayi çağının ihtiyaçlarına göre şekillendirilmiş bir sistem.
Sanayi devriminden önce, formel eğitim, sadece çok küçük bir azınlık için söz konusuydu. İnsanların çoğu okuma yazma bilmeden, ailelerinin mesleklerini devam ettirerek hayatını sürdürürdü. Zaten büyüklerinden öğrendikleri, avcılık, çiftçilik, hayvancılık yapmak için gereken temel bilgi ve beceriler, hayatlarını idame ettirmeleri için onlara yetiyordu.
Ancak fabrikalar çağı gelince, kalifiye iş gücüne olan talep de arttı. Yazılı talimatları okuyabilecek, temel aritmetik işlemleri yapabilecek ve saatlerce bıkmadan usanmadan kapalı bir alanda oturup rutin işleri disiplinle tekrarlayabilecek çok sayıda işçi ve memur yetiştirmek için kitlesel eğitim ihtiyacı ortaya........