Çöküşe bir çaresi olan var mı?

Geçim sıkıntısı çeken milyonlarca emeklimizin maaşlarını asgari ücret seviyesine çekebilmek için sadece bir yılda elli milyar dolar civarında para gerekiyor.

Şu an ekonomi yönetimimiz Dünya Bankası’ndan üç yıl içinde peyder pey ödenecek otuz beş milyar dolar kredi bulduk diye seviniyor.

Artık ekonomimizi düze çıkaracak yatırım projeleri için bize borç verecek birilerini aramıyoruz! Vadesi gelen borçlarımızı çevirebilmek, borcumuzu borçla kapatabilmek için çabalıyoruz.

Mevcut üretim verimliliğimiz, kalitemiz ve kapasitemizle, memur ve emekli maaşlarını, sosyal yardımları, askeri operasyonları, üniversiteleri, sağlık sistemini finanse etmeyi sürdürmemizin mümkün olmadığını biraz hesap kitaptan anlayan herkes görüyor.

Hemen herkesin aklına ilk gelen, devletin sıkı tasarruf tedbirleri alıp uygulaması, devleti idare edenlerin gün geçtikçe daha çok göze batan lüks harcamalarından, israflarından, dört beş yerden aldıkları ballı maaşlardan vazgeçmesi.

Bu tür tedbirler elbette çok gerekli ama problemi çözmek için yeterli değil.

Akla gelen ikinci tedbir artık ayyuka çıkan yolsuzluklarla, irtikaplarla, devletin soyulmasıyla........

© Karar