İş yaşamımızda ajandamızda kayıtlı onlarca iş yapılmayı, onlarca mail de cevaplanmayı bekler. İşlere başlamamış olsak ve maillere cevap vermemiş olsak da bunlar zihnimizde yer tutar.

Ancak ilginç olanı şu ki, bir süre sonra, yapmamız gerektiğini düşündüğümüz bazı işlerin yapılmasına ve maillerin cevaplanmasına gerek olmadığını fark ederiz.

O iş için başka bir çözüm bulunmuş, planlanmış bir toplantı iptal edilmiş veya konunun önemi kalmamış olabilir (1).

Eksik-bekleyen işlerin zihinde yer etmesi

Psikolog Bluma Zeigarnik, garsonların ödenmemiş siparişleri ödenmişlerden daha iyi hatırladığını gözlemledi.

Bu gözlemle, tamamlanmamış işlerin zihinde daha çok yer tuttuğu tezi geliştirildi. Teze göre, bir iş yapılmadıysa, zihin onu “açık dosya” gibi arka planda sürekli çalıştırır. Bu da farkında olmadan zihinsel enerji tüketir, stres üretir.

Zihin tamamlanan işleri kapatır, unutulmaya veya arka plana atılmaya hazır hale getirirken, tamamlanmayan işler açık kalır.

Ne kadar çok “yarım iş” varsa:

Zihin o kadar dağılır,

Odaklanma gücü azalır,

Stres artar,

Karar kalitesi düşer.

Bu durum özellikle yoğun yöneticiler ve şirket sahipleri için risklidir.

Bekleyen işler zihni meşgul ederken bazı işlerin de beklerken kendiliğinden çözüldüğü veya o işin yapılmasına gerek kalmadığı görülür.

Kendiliğinden çözülen işler

Bazı işler yapılmadığında hiçbir şey kaybetmezsiniz. Çünkü sistem zaten kendi içinde çözüm üretmiştir. O görev ya kendiliğinden önemsizleşmiş ya başka bir gelişme tarafından çözülmüş ya da zaten hiç yapılmaması........

© Karar