Kriz canımızı yakıyor, mutsuzuz ama ülkede iyi şeyler de oluyor |
2018 yılından bu yana Türkiye, ekonomide irrasyonel politikalar yüzünden eşi benzeri görülmemiş bir ekonomik kriz yaşıyor. Özellikle “faiz sebep, enflasyon sonuç” fantezisiyle ekonomi bilimi, adeta suyun yokuş yukarı akıtılmasına benzer bir maceraya sürülenmiş ve sonuçta bu akıldışılığın faturasını bütün bir toplum olarak ödemek zorunda kaldık.
Evet, bu irrasyonel ekonomi politikaları yüzünden tam sekiz yıldır emekliler, asgari ücretle geçinmek zorunda olanlar ve topyekun dar gelirliler derin bir fukaralık yaşıyor.
Ekonomideki bu yıkım, toplumun sadece bugününü değil, uzun vadede Türkiye’nin kayıp yıllarını çoğaltan bir deprem etkisi yarattı ne yazık ki…
Yakın zamanda Avrupa Birliği’ne katılan ve bizim fersah fersah gerimizde olan Balkan ülkeleri bile hem ekonomik hem de demokratik anlamda önemli mesafeler aldılar. Biz ise sadece bugünü kaybetmekle kalmadık, geleceğimizi de belirsizliğe mahkum ettik.
Düşünün ki Merkez Bankası, eğer önümüzdeki aylarda bir yol kazası olmazsa yıl sonu enflasyonunu yüzde 30’un altına düşürmeyi hedefliyor ama şu andaki gidişata göre, yüzde 30 bile imkansız gibi gözüküyor. Nitekim Maliye Bakanı Mehmet Şimşek de enflasyonun beklenen hedefin üzerinde olabileceğini söyledi. Ama biz bunu bile bir başarı hikayesi olarak anlatıyoruz. Oysa övündüğümüz bu yüzde 30 enflasyon, AB ülkelerindeki toplam enflasyonun üzerinde.
Bir başka vahim gösterge ise, yolsuzluk algısı… Uluslararası Şeffaflık Örgütü’nün Yolsuzluk Algı Endeksi’nin 2024 raporuna göre Türkiye, 180 ülke arasında 34 puan ile 107. sırada yer alıyor.
Maalesef hukukta, demokratik........