Her zaman en güzel alışkanlıklarımdan birisi, başucumda duran usta şairlerin şiirlerini tekrar tekrar okumak… Her şiirle birlikte hayata yeniden başladığımı hissediyorum, hele de siyasetin yaşama sevincimizi bitiren, umutlarımızı solduran kabus günlerinde şiirler ilaç gibi geliyor.
İnanıyorum ki bugünlerde toplum olarak şiire daha çok ihtiyacı var, çünkü siyaset esnafının yarattığı iklim hepimizi zehirlemeye yetecek kadar kirli…
İşte böyle bir iklimde ahlaki çürüme ve yozlaşmadan biraz olsun kendimizi koruyabilmek için, galiba daha çok şiir okuyup müzik dinlemeye ihtiyacımız var. Ben de aynen öyle yapıyorum ve İsmet Özel’in “Sebeb-i Telif” şiirini okumaya başlıyorum. İşte o şiirden kısa bir bölüm:
/Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız
yaprakla yağmurun aşkı meselâ
kim olsa serpilen coşturuyor bizi
imreniyoruz başkalarının mahvına.
Yağmur mahvoluyor çarparak
kendini parçalıyor mâşukunun açılan kıvrımında
yaprak dirimle irkiliyor nazlı ve mağrur
silkiniyor vuran her damlayla.
……………………………………………
Diyorum hepimizin bir gizli adı olsa gerek
belki çocuk ve ihtiyar, belki kadın ve erkek
hepimiz, herbirimiz gizli bir isimle adaşız
yoksa şimdiye kadar hesapların tutması........© Karar