Yavuz Gürhan, nam-ı diğer “Kelebek Yavuz,” 69 yıllık ömrünün tam 45 yılını cezaevlerinde geçirmiş bir adam. Henüz 15 yaşındayken karıştığı bir olayla başlayan tutukluluk serüveni, elliden fazla farklı cezaevine uğramasıyla adeta bir rekora dönüşmüş.

Hayatı boyunca yalnızca birkaç ay özgür kalabilmiş. Çoğu zaman dört duvar arasında hayata tutunmaya çalışan bir insanın hikâyesi bu…

***

Cezaevine ilk kez genç yaşta, bir arkadaşının yönlendirmesiyle para tahsili için gittiği bir olay nedeniyle girmiş. Yanında taşıdığı bıçak, onun yıllar sürecek mahkûmiyetinin başlangıcı olmuş. O günden sonra cezaevi günleri başlamış ve ömrü boyunca sürmüş.

Yavuz Gürhan’a göre cezaevi, dışarıdan göründüğünden çok daha ağır bir yer. Parası olanın yaşamını kolaylaştırdığı, olmayanın ise dayak, hizmetçilik ve aşağılanmayla karşı karşıya kaldığı bir ortam. “Afedersin, ahırı andıran yerler” diyor cezaevlerini anlatırken. Meydancılık yaparak, yani başkalarının çamaşırını ve bulaşığını yıkayarak çay ve sigara parasını çıkarmış. Koğuşlarda güçlü olanın sözünün geçtiği, paranın ve fiziksel gücün belirleyici olduğu bir düzende hep gariban kalmış. “Ekip ağası” hiç olamamış; çünkü bu, zenginlik ya da acımasızlık gerektirirmiş.

İçerideki hayatı anlatırken, yemeklerden ibadetlere kadar her şeyin rutine........

© Karar