Hiç düşündünüz mü, bu gençlik neden “bizim istediğimiz, düşündüğümüz, dua ettiğimiz gibi olmuyor? Neden istemediğimiz, nefret ettiğimiz, düşman kesildiğimiz işleri yapıyor”?

“Doğru, dürüst, namuslu ve ahlaklı olmalarını istiyoruz. İyi birer Müslüman gibi yetişmelerini, kötülükten, içkiden, maddeden, fuhuştan, hırsızlıktan korunmalarını, sevgi, saygı dolu olmalarını, vatana, millete değer vermelerini, hak, hukuk, adalet için uğraş vermelerini arzu ediyoruz. Olmuyor.

Okullar açıyoruz, eğitici uzmanlar ve doktorlar yetiştiriyoruz. Kuran kursları, imam hatipler, İslami Bilimler ve İlahiyat Fakülteleri… Dinlerini bilsinler, neye inanıp inanmadıklarını öğrensinler istiyoruz. Özel hastaneler ve Şehir Hastaneleri kuruyoruz, sağlıklı olsunlar diyoruz.

Yine de çocuklar istediğimiz gibi olmuyor, yetişmiyor.”

“Nerede bir olumsuzluk varsa, nerede düşman olduğumuz bir bataklık, orada bitiyorlar.”

Gençlere hiç sordunuz mu, “siz, ne istiyorsunuz, niye böylesiniz ve neden bizim istediklerimizi yapmıyor, neden yetiştirmek istediğimiz gibi olamıyorsunuz?”

Çocuklar, gençlik kaç yönden, önyargısız bir biçimde ele alınarak incelenmiş, araştırılmış, akla uygun, bilimsel doğrularla ifade edilebilmişlerdir? Hangi sorunları saptanıp çözülebilmiştir? Yöresel, bölgesel, ulusal ve evrensel hangi sorunlarla karşı karşıyadırlar? Pisikolojik sıkıntıları var mı? Ekonomik ve kültürel, hangi sosyal pıroblemleri yaşamaktadırlar, biliyor musunuz? En azından “size verdiğimiz harçlıklarla idare edebiliyor musunuz; iş, sorumluluk vermediğimizde, deneyim aradığımızda ne düşünüyorsunuz” u hiç sordunuz mu?

Ellerinde telefon, dizlerinin üstünde bilgisayar. Kafalarındaki her sorunun yanıtını bu araçlardan alabiliyorlar. Neyin doğru, neyin gerçek olduğunu, neyin yalan, neyin sahte olduğunu biliyorlar. Artık hangi........

© Karadeniz'de sonnokta