Yine emekçinin çantası masaya açıldı,
Bir dilim ekmekle bir yudum su hesaba katıldı.
Bozuk şu dünyanın temeli bozuk;
Amuduyla götürenlerin gözü doymadı, ne yazık…

“Adalet” dediğin, terazide bile kalmadı,
Dirhemler bozuldu, pusula ayar tutmadı.
Bozuk şu kantarın topuzu da bozuk;
Çekici vuran kalemde de insaf kalmadı ne yazık…

İstemeye gelince Hz. Ömer,
Vermeye gelince Ebu Cehiller…
İnanın, son umudumu da tükettiler
Artık kimseye güvenim kalmadı…

Demem o’dur ki:
Bu devlet bakidir, baki kalacaktır da.
Bu çalışmalar da bakidir;

Maaşlar da bir günlük değil, onlar da baki...
Nedir çalışanların ekmeği üzerinden yapılan şu siyaset, hâki!?

Her altı ayda bir aynı terane, aynı oyun…

Gelin Allah aşkına, şu çalışanların maaşına bir nokta koyun.

Gerçek para birimine şunu endeksleyin de bu iş bitirin.

Bir işe de kalıcı bir çözüm getirin…

Üç kuruş aşağı, dört kuruş yukarı

Hesap yapıyormuş gibi kandırmayın şu insanları.

Hesap........

© Karadeniz'de sonnokta