BEN DİLENCİ

DEĞİLİM AMCA!

Geçtiğimiz günlerde sosyal medya yine kendine yakışanı yaptı:

Dört küçük çocuk, okulların açılmasının heyecanıyla dışarıda bir kahvaltı yapmak istemiş… Ama nasıl?

Harçlıklarını biriktirerek.

Evet, yanlış duymadınız: Harçlık biriktirerek kahvaltı etmek.

Sanki kahvaltı değil, uzay turu.

Bir restorana gidiyorlar, işletme sahibi durumu öğreniyor ve kahvaltıyı kendilerine ikram ediyor.

Sonra?

Sonrası malum… Bir anda memleketin “Yerel Kahramanlar Panosu”na yeni bir yüz ekleniyor.

Neredeyse madalya takacaklardı adama.

Ama kimse esas soruyu sormuyor:

Dört çocuk neden kahvaltı yapabilmek için para biriktirmek zorunda kalıyor?

Bu ülkede kahvaltı dediğimiz şey, ne ara lüks segment bir etkinliğe dönüştü?

İroninin daniskası şu:

Bizim kültürümüz ne diyor?

“Sağ elin verdiğini sol el bilmeyecek.”

Ama artık öyle değil…

Sağ el veriyor, sol el story çekiyor; işletme de hemen kampanya başlatıyor:

“Merhamet Bizden, Reklam Sizden!”

Ticaret ve Sanayi Odası Başkanı Erkut Çelebi haklı olarak diyor ki:

“Bir kahvaltı bu kadar pahalı olmamalı.”

E doğru… Ama keşke bu cümleyi söylerken hepimiz biraz düşünsek:

Biz nasıl bu........

© Karadeniz'de sonnokta