Doğa, insanın ruhunu besleyen, onu yenileyen ve ilham veren bir kaynaktır. Bu kaynakla en derin bağları kuranlardan biri de kuş gözlemciliği ile doğanın ritmini takip eden Kuzey Cem Kulaçoğlu’dur. Çocukluk yıllarından itibaren kuşlara duyduğu ilgiyi bir tutkuya dönüştüren Kulaçoğlu, 13 yılı aşkın süredir Türkiye’nin dört bir yanında bu büyüleyici canlıları gözlemliyor, davranışlarını belgeliyor ve doğayı anlamaya yönelik eşsiz bir yaklaşım sergiliyor.
Kuşların yaşamına dair ince gözlemler, çevre bilinci, sabırla şekillenen bir doğa sevgisi ve insanlarla paylaştığı bu deneyimler, Kulaçoğlu’nun anlatılarında derinlik kazanıyor. Bu metinde, onun en unutulmaz anlarına, doğanın rehberliğinde geliştirdiği felsefesine ve kuş gözlemciliği aracılığıyla çevreye bakış açısına tanıklık edeceksiniz. Kulaçoğlu’nun izlenimleri, sadece bir doğa tutkunu olarak değil, aynı zamanda kuşların yaşam alanlarının korunması için bir farkındalık elçisi olarak taşıdığı sorumlulukları da yansıtıyor. Hazırsanız, kuşların renkleri, sesleri ve hareketleriyle dolu bir dünyaya doğru ilham verici bir yolculuğa çıkalım.

Kuş gözlemciliği yaparken yaşadığınız en unutulmaz an nedir?
13 yıldır bizzat kuş gözlemciliği yapıyorum; fakat kuşlara olan ilgim daha eskilere dayanıyor. Bu süre içinde, “en unutulmaz an” diyebileceğim birçok olay yaşadım; ancak hepsine baktığımda en unutulmazını seçmek gerçekten zor. Gözlemciliğe başladığım ilk ayda ailemle birlikte, hayatımda ilk kez gördüğüm yalıçapkınını muhtemelen hiç unutamayacağım. Renkleri ve hareketleriyle, yalıçapkını tüm kuş gözlemcilerinin favorilerindendir. Yine, birkaç aylık gözlemciyken ailemle gittiğim Adana ve Mersin’de gördüğüm kuşlar da benim için hep özel bir yere sahip olmuştur. Son yıllarda ise Türkiye’de çok az sayıda üreyen kır baykuşlarının kur davranışlarını dakikalarca izleme ve Türkiye’de ilk kez belgeleme fırsatım oldu. Bu olayın sevinci günlerce sürdü.

Yeni bir türle karşılaştığınızda hangi duyguları yaşıyorsunuz?
Eğer yıllardır karşılaşmak istediğim ya da karşılaşacakken hep kıl payı kaçırdığım bir türse, ilk olarak derin bir rahatlama hissi yaşıyorum. Hiç beklemediğim bir anda gelen bir “kertiğin” verdiği şaşkınlık ise paha biçilemez. İlk duygularımın ardından, öncelikli amacım, o tür hakkında olabildiğince bilgi edinmek oluyor. Kitaplarda okuduğum ya da başkalarından duyduğum özellikleri kendi gözlemlerimle doğrulamaya çalışıyorum. Yeni gördüğüm her türü, bir “numara” olarak değil, tanınacak ve sevilecek yeni bir yaşam olarak görüyorum.

Doğanın içindeyken size rehberlik eden bir felsefeniz var........

© Karadeniz'de sonnokta