ağladım
bir insanı ağladığım kadar bir kedi için
bir ağaç için ağladım bir çiçek için
ülkemin üst üste dizili karataş duvarları için de ağladım
soysuzca dönüştürülen mahalleleri için de
fütursuzca denize dolgu edilen daracık sokakları ve sokak adları için de
adını site sakinleri koymuş
maya!
kapkara demirden örgülerin arasından gözleri
suçluymuşum gibi bana bakıyor
mıh! gibi saplandı ufkuma
ilk gördüğüm günden bugüne suçlusuyum o bakışların
bir köşe başında ya da bir duvar dibinde gizlice mamasını yercesine
çöp konteynerlerindeki çöpleri karıştırıp insanların artıklarını
birer suçluymuş gibi karıştırırcasına!
ve bir gün gelecek;
bu mahzun bakışlı sokak kedisi için haiku yazacağım hiç aklıma........