Socioloog, publicist, programmamaker
Hoe zijn we in godsnaam in dit prozaïsch armoedig tijdperk terechtgekomen? Wie schudt Nederland wakker uit deze nachtmerrie?
Deze week bereikte het debat over asiel zijn zoveelste dieptepunt. Dat was dankzij de mediatour van de wiskundige Jan van den Beek die in opdracht van Forum voor Democratie een boek had geschreven om cijfermatig te bewijzen dat vluchtelingen - vluchtelingen uit Het Grote Midden Oosten (Noord-Afrika tot en met Afghanistan) in het bijzonder - ons veel meer kosten dan baten brengen.
Gelukkig waren er genoeg experts om tegen zijn eenzijdige boodschap in te gaan. Wetenschappers zoals Hein de Haas en Leo Lucassen stonden op om hier een genuanceerd verhaal tegenover te stellen.
Ik voel mij dan ook niet geroepen om in te zoomen op de spreadsheet-propaganda van Van den Beek. Maar ik zie het als zoveelste dieptepunt in het asieldebat. Een aanleiding voor mij om uit te zoomen, mij af te vragen hoe we toch in godsnaam op het huidige xenofobische dieptepunt zijn beland. Zo diep dat we gemakkelijk bespeeld kunnen worden door populistische politieke partijen, opiniemakers en pseudowetenschappers met enkel als doel om vluchtelingen weg te pesten, koste wat het kost, al kost het ons realiteitszin, geweten en onze waardigheid als land.
Er is een onbeschaamd brede en permanente campagne aan de gang om draagvlak voor de opvang van asielzoekers onder de Nederlandse bevolking kapot te slaan. Van sadistische fantasieën van minister Faber over bordjes met “hier werken we aan uw terugkeer” bij opvang voor asielzoekers, een enkeltje Oeganda voor afgewezen asielzoekers van minister........