Eigenaar van TransCity en Auteur
Ik snap dat veel mensen Israël als een veilige thuishaven voor het joodse volk beschouwen en een emotionele band met het land hebben opgebouwd. Maar ik weiger te begrijpen dat deze liefde resulteert in het bagatelliseren, rechtvaardigen of zelfs ontkennen van Israëls horrormisdaden.
Op 5 augustus suggereerde de Israëlische minister van Financiën Bezalel Smotrich dat het blokkeren van humanitaire hulp aan Gaza "gerechtvaardigd en moreel" is, zelfs als dit ertoe leidt dat twee miljoen burgers sterven van de honger. Hij beklaagde zich erover dat de internationale gemeenschap dit niet toestaat.
Dat de Israëlische regering desondanks de grenzen opzoekt van wat de internationale gemeenschap nog wél bereid is te accepteren, zien we dag in dag uit via onze smartphones en tv-schermen voorbijkomen. De vraag is alleen: zíjn er nog wel grenzen die de Joodse Natiestaat níet mag overtreden? Want inmiddels acht de Israëlische regering het niet eens meer nodig de eigen horrormisdaden te ontkennen. Neem zaterdag 10 augustus; het afslachten van ruim honderd burgers in een school in Gaza werd gerechtvaardigd met het uiteraard onbewezen argument dat er zich een kleine twintig Hamas-strijders in deze burgerschuilplaats zouden hebben bevonden.
Israëls horrormisdaden zijn dagelijkse routine geworden. Deze maand ging er wederom geen dag voorbij zonder moord op talloze onschuldige burgers. "De begraafplaats is zo vol dat we nu graven op andere graven graven, we hebben de doden in niveaus opgestapeld," zei grafdelver Saadi Hassan Barakeh volgens het Britse nieuwsplatform The Guardian. Het recente beeld van de man die het volledig onthoofde lichaam van een klein kind omhooghoudt, gaat door merg en been. Toch werden Israëls oorlogsmisdaden de afgelopen maanden stevig omarmd door verschillende Westerse regeringsleiders. Militaire hulp vanuit onder meer de Verenigde Staten, Duitsland, het Verenigd Koninkrijk en mogelijk Nederland stelde het land in staat tienduizenden kinderen en baby’s te doden of ernstig te verwonden.
Ook op 10 augustus waren er weer restanten van Amerikaans wapentuig te zien te midden van de horror in de gebombardeerde school, vlak nadat de Verenigde Staten opnieuw voor 3,5 miljard dollar aan militaire hulp hadden toegezegd. Een paar dagen later keurde de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Blinken zelfs de wapenverkoop aan Israël ter waarde van 20 miljard dollar goed. De medeplichtigheid van de Verenigde Staten en Europa aan de massaslachtingen in Gaza is onmiskenbaar.
Tijdens de recente onderhandelingen over een staakt-het-vuren worden vooral Israëlische dictaten doorgegeven aan Hamas. Mochten deze onderhandelingen de komende dagen onverwacht toch nog een soort van resultaat opleveren, dan zal dat het lijden van het Palestijnse volk vooralsnog nauwelijks verzachten. Gaza is totaal vernietigd en de meerderheid van de Knesset zal zich blijven inspannen om het leven van het Palestijnse volk in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever zo moeilijk mogelijk te maken.
Het bagatelliseren van Israëls misdaden moet stoppen
Ondertussen worden we achtervolgd door de afgrijselijke beelden van de totale ontreddering bij kinderen die zich in de hel op aarde te midden van afgehakte hoofden en ledematen bevinden.
En dan nóg zijn er mensen die deze misdaden goedpraten.
Begrijp me niet verkeerd. Ik snap dat veel mensen Israël als een veilige thuishaven voor het joodse volk beschouwen en een emotionele band met het land hebben opgebouwd. Maar ik weiger te begrijpen dat deze liefde resulteert in het bagatelliseren, rechtvaardigen of zelfs ontkennen van Israëls horrormisdaden.
Dat joodse inwoners binnen Israël zelf niet altijd in staat zijn de oogkleppen af te doen te midden van de onophoudelijke stroom van anti-Palestijnse propaganda, geschiedvervalsing vanaf het........