Een keerpunt in de geschiedenis: Nederlands ongekende uitdaging aan Israël

Filosoof

De Nederlandse juridische visie weerlegt alle opiniestukken van Israël-supporters van de laatste 56 jaar.

Op 19 februari 2024 boog het Internationaal Gerechtshof (ICJ) zich opnieuw over de Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden. Vijftien rechters adviseren de VN over cruciale vragen: Is de bezetting legaal? Schendt Israël het Palestijnse zelfbeschikkingsrecht? Zijn de nederzettingen, annexaties en etnische veranderingen door Israël legaal? En wat impliceren discriminerende maatregelen?

De stap beoogt duidelijkheid te scheppen over mogelijke apartheid door Israël. Bevestiging van schendingen door Israël roept vragen op over de plichten van staten en de VN. Landen, waaronder Nederland, delen hun visie met het ICJ. Vier redenen waarom de Nederlandse inbreng cruciaal is:

1. Nederland is rechtvaardiger dan in 2004
In 2004 was Nederland tegen de toenmalige adviesopinie van het ICJ. Het argument? Onderhandelingen waren de enige oplossing. Stel je voor: een sumoworstelaar verplettert een baby terwijl hij diens eten opeet. En dan eisen we dat de baby onderhandelt over zijn eten en vrijheid. De uitkomst is nogal voorspelbaar, nietwaar?

2. Nederland ontkracht de mythes van Israël-apologeten
In haar betoog veegt Nederland de tafel schoon met de argumenten die Israël-supporters al decennialang gebruiken. Met Israël-supporters bedoel ik de mensen die zich in het publieke debat mengen, opiniestukken schrijven, in parlementaire debatten duiken en lobbyactiviteiten ontplooien.

3. Het legt het Nederlandse standpunt vast
Het Nederlandse pleidooi is baanbrekend: voor het eerst bundelt het alle officiële Nederlandse standpunten over de bezetting in één juridisch document. Dit document is een krachtig instrument voor Palestina-sympathisanten: ze kunnen Nederland nu aan haar eigen woorden houden.

4. Nederland helpt het volkenrecht ontwikkelen
Landen smeden het internationaal recht op twee manieren: door verdragen en gedrag. Verdragen zijn als contracten: ondertekening creëert rechten en plichten. Landen kunnen ook regels creëren of afschaffen door langdurig en consistent gedrag. Dit proces vereist twee elementen: 1. Fysieke handeling: Wat doen de meeste landen in de praktijk? 2. Juridische opinie (opinio juris): Geloven landen dat hun gedrag legaal of illegaal is? Pas wanneer landen hun gedrag als legaal of illegaal beschouwen, ontstaan internationale regels.

Hoe bepalen rechters van het ICJ wat landen geloven? Ze kijken bijvoorbeeld naar stemgedrag op VN-resoluties of hun getuigenissen bij het ICJ.

De Nederlandse getuigenis toont haar opinio juris en beïnvloedt daarmee de ontwikkeling van internationale........

© Joop