'Geen juridische woorden maar daden' als het om zionisme gaat

Socioloog

Historisch recht speelt geen rol.

Mihai Martoiu Ticu schreef deze week op Joop een scherp artikel waarin hij beweerde dat er geen juridisch gefundeerd “historisch recht” van Joden op Israël bestaat. Die voor de hand liggende conclusie verbaasde mij niet. Deze “historische rechten” spelen politiek geen rol en zijn feitelijk irrelevant.

Het zionisme gebruikt de door Ticu gewraakte “historische rechten” niet als de (internationale) juridische onderbouwing en verantwoording van het zionisme. Het zionisme start bij de binding van het Joodse volk met het Land Israël en gaat vervolgens tot actie over. Het zionisme was en is een oplossingsgerichte beweging voor Joden in de verdrukking.

Het voor en na de stichting van de staat Israël bouwen aan een Joods tehuis leidde vervolgens tot (internationale) juridische rechten en plichten waar Israël aanspraak op kan maken enerzijds en waar Israëlische regeerders - zelfs individueel - aan gehouden kunnen worden anderzijds. Beide fenomenen beheersen heden de koppen in kranten en op websites. Maar met de vroegere “historische rechten” hebben de huidige Israëlische rechten en plichten niets te maken. Toen niet; en nu niet.

Historisch thuisland
Als er in het zionisme over “historisch thuisland” wordt gesproken, gaat het over de historische, religieuze en culturele binding van het Joodse volk met het thuisland Eretz Israël. Op die binding kun je bouwen aan een Joods nationaal tehuis.

In het in 1897 verschenen........

© Joop