Vicevoorzitter FNV

Afgelopen week heeft een heel naar stuk van de fractievoorzitter van de VVD het Algemeen Dagblad gehaald. Dat ging erover (ik citeer) ‘dat mensen die werken er altijd meer op vooruit moeten gaan dan mensen met een uitkering. Te veel is bij inkomensbeleid gekeken naar uitkeringen, dat moet anders’, aldus mevrouw Yesilgöz. Zij rijgt vervolgens insinuaties aan halve waarheden en stelt dat het fundament onder de arbeidsmarkt is aangetast doordat uitkeringsgerechtigden zijn bevoordeeld bij inkomenssteun, boven de werkenden. En liegt vervolgens dat bijvoorbeeld de energietoeslag alleen is gegaan naar uitkeringsgerechtigden. Het waarom van deze aanval op uitkeringsgerechtigden laat zich raden, maar ik heb er wel een theorie over. Ik kom daarop terug.

Daarnaast stelt Yesilgöz dat, doordat uitkeringsgerechtigden steeds gecompenseerd worden, het fundament onder de arbeidsmarkt is weggehaald. Er zijn inderdaad grote, fundamentele problemen op de arbeidsmarkt. Die worden echter niet veroorzaakt door de illusie van te hoge uitkeringen, maar door de doorgeslagen flexibilisering. Aangejaagd door neoliberaal VVD-beleid. Te kleine, onzekere banen, schijnzelfstandigheid, al deze zaken dragen er aan bij dat werkenden steeds minder makkelijk rond kunnen komen. Bovendien is flex dé aanjager van instroom in de WW en in de WIA.

Het adagium Werken moet lonen of de perceptie dat Meer werken niet meer loont, zijn uitingen die wij als vakbond niet bezigen. Natuurlijk moet je betaald krijgen voor werk dat je verricht. En als je meer werkt moet je daarvoor........

© Joop