Striptekenaar en schrijver
Nederland blijft in hokjes parkeren en eert zijn (film-)helden niet.
Laten we om te beginnen even die vreemde benaming ‘Nederlandse film’ in de prullenbak gooien. De discussie over de 'identiteit' van een film, zijnde Frans, Italiaans (of vooruit) Duits of NEDERLANDS moest maar eens afgelopen zijn. Het is een onzinnige afbakening. In ieder land worden films geproduceerd met het onmiskenbare stempel van de (film-)cultuur van dát land. Feit is dat íeder land, buiten genoemde clichés, alle genres in filmvorm voortbrengt. Tragedies, docudrama's, science fiction, horror, geen cultuur is ze vreemd. Waarom dan blijven spreken van dé Franse film, dé Zweedse film, dé Italiaanse film en daar istie weer; dé NEDERLANDSE film!?
Het is in Nederland praktisch onmogelijk een consistente carrière op te bouwen als filmacteur/-actrice. Slechts een handvol acteurs en actrices lukt dat, en dan nog vaak afgewisseld met theater en tv-werk ‘om den brode’. Vele eendagsvliegen maakten derhalve hun ‘veelbelovende’ debuut in die........