Striptekenaar en schrijver
In mijn eerdere moderne sprookje ‘Luchtkastelen’ verhaalde ik al van het cynisme van het grootkapitaal waar grootschalige milieurampen worden verpakt in de geluksmarketing van ‘De wereld wordt steeds kleiner en alles is nu voor iedereen bereikbaar’. Een soort omgekeerd communistisch gedachtegoed en deze keer als vergoelijking voor het globale kapitalisme.
‘Alles moet kunnen’ is het adagium van de stompzinnige consument die zich net zolang een gat door de ozonlaag, en een breukvlak door Moeder Aarde consumeert totdat de kruik in het water te barsten gaat. Of zoiets.
Wij hebben het goed en zullen reizen tot er niets meer te bereizen valt, en geen (milieu-)oorlog die ons stopt. Hoewel twee losstaande verworvenheden verwarren wij graag gemakzuchtig ‘het recht hebben op..’ met ‘gebruik maken van..’. Maar aan nuancering doen we natuurlijk helemaal niet meer.
Hele beschavingen worden vertrapt onder de vlag van het schijnbaar alles vergoelijkende begrip ‘toerisme’ dat........