Striptekenaar en schrijver
De Nachtwacht op een postzegel, een postzegel opgeblazen op een twee meter hoog canvas, een film op een tv-scherm, het kan allemaal. Natuurlijk zijn afbeeldingen op ieder mogelijk medium en materiaal genietbaar maar de geëigende plek voor de filmkunst blijft het grote, witte doek. Niet alleen wordt het bewegend beeld geschreven, geregisseerd en gemonteerd voor het grote doek er speelt nog iets veel belangrijkers en wel het magische ingrediënt; kijkbeleving.
Losse beeldjes die zo snel worden gedraaid dat ze de illusie van beweging achterlaten op het menselijk netvlies. Een mens die dat wel weet maar zich desondanks volledig overgeeft aan die illusie. Wit doek reflecteert een niet bestaande wereld die ons amuseert of emotioneert en verdwijnt weer als het licht aan gaat. Kinderachtig verzetje? Natuurlijk, maar bewaar vooral dat kind in uzelf, daar wordt een mens gelukkiger van.
Een gerieflijke stoel, een donkere, koele zaal en een fris drankje in de hand. Op zomerverhitte dagen is het uitstekend toeven in de bioscoop. Het utopia voor filmliefhebbers dompelt zich dan onder in een mystiek enigszins........