Hoogleraar kunst en economie (UU/ HKU)
Vanuit democratisch oogpunt – zeggenschap bij het volk, open publiek gesprek en respect voor mensenrechten – beleeft het Nederlandse volk een bijzondere leerperiode. Een extreemrechtse eenmanspartij wint verkiezingen. Een tweede, meer gematigd rechtse variant ondersteunt de regeringsvorming. En een spontane boerenbeweging ondergaat een transformatie van roepen op afstand naar deelname aan formatiegesprekken onder leiding van een informateur. Een voormalige PvdA-minister die zich heeft ontpopt als populistisch columnist van een hetzerig ochtendblad. Nee de meerderheid van de kiezers hebben zich in november niet uitgesproken voor een rechtse regering. Echter, met behulp van een CDA-afsplitsing, oproepend dat een nieuwe bestuurscultuur nodig is, zou zo’n regering toch mogelijk moeten zijn. Het opstappen van deze afsplitsing met achterlating van een lege stoel aan de informatietafel met de woorden ‘financiële informatie is ons achtergehouden’ brengt de formatie weer bij een 0-punt.
Is deze geschiedenis een lesje staatsrecht? Het is maar hoe je het bekijkt. Allereerst is het vreemd dat een partij, de PVV, met slechts één lid, geaccepteerd werd als initiatiefnemer om tot informatie te komen.........