PvdA-lid
Afgelopen verkiezingen gingen voor een groot deel over bestaanszekerheid, in alle verschillende vormen. Toegang tot zorg, garantie op een woning, onderwijs en toegankelijkheid speelden allemaal een grote rol. Partijen die nooit iets voelden voor bestaanszekerheid, trachtten zich het onderwerp eigen te maken en één politicus probeerde te doen alsof alleen hij het onderwerp aandroeg door te pochen met cijfers (want meer heeft hij niet) waarin het leek dat hij het veel vaker aankaartte dan andere partijen. Als je alleen het woord telt en niet wat het begrip omvat, heeft hij misschien nog een punt, maar anders niet.
Bij ‘Verenigd Links’ maken we ondertussen één grove fout op dit onderwerp: we streven “gelijke kansen” na. Gelijke kansen staan haaks op het begrip bestaanszekerheid. Kans op goede zorg, kans op een woning, kans op goed onderwijs en kans op toegankelijkheid in het openbaar vervoer klinkt in eerste instantie misschien mooi, maar als je twee tellen langer nadenkt zie je gelijk dat het nooit bestaanszekerheid kan garanderen. Het betekent namelijk kans op bestaanszekerheid, en daaruit kan je niets anders afleiden dat er ook een kans is dat je geen bestaanszekerheid zult ervaren. Met kansen houd je altijd ongelijkheid in stand en kan je nooit gelijkheid voor iedereen garanderen. Dit is een gevolg van het afscheid nemen van het socialisme waarop de sociaaldemocratie is gebaseerd en voor mij bewijs dat wij dat “isme” weer moeten omarmen, zoals ik recent schreef hier op Joop.
We moeten dus af van het pleiten voor “gelijke kansen” en het hebben over gelijke mogelijkheden, of in ieder geval duidelijk maken dat........