Econoom en jurist
Bij toeval ontdekte ik recent dat de Belastingdienst nog trekjes vertoont die in de toeslagenaffaire veel ellende hebben veroorzaakt bij slachtoffers en professionele hulpverleners. Waaronder advocaten. Zoals het bewust ontkennen dat er belcontacten van slachtoffers en hulpverleners waren geweest in een concreet dossier. Maar ook het vaststellen dat de onderlinge afstemming van werkzaamheden van ambtenaren in dossiers als onoverzichtelijk en chaotisch moest worden gekwalificeerd. Anders gezegd: een regelrechte puinhoop. Een democratische rechtsstaat en overheid onwaardig. Het onderzoeksrapport van de parlementaire enquête commissie naar de Toeslagenaffaire kreeg niet voor niets de veelzeggende titel Blind voor mens en recht. De essentie waar het in het toeslagenschandaal om draaide.
De dienstverlening van de Belastingdienst loopt achter de schermen ook verre van soepel. Vanwege meerdere oorzaken. Verouderde ICT-systemen die slecht onderling gegevens kunnen uitwisselen noch op elkaar afgestemd kunnen worden, leegloop van veel ervaren ambtenaren, een nijpend personeelstekort en andere oorzaken. Terwijl de werkzaamheden fors toenemen. Zoals door bijvoorbeeld de box 3 problematiek.
De Belastingtelefoon is voor iedere klant en belastingplichtige van de Belastingdienst het eerste en enige aanspreekpunt voor alle vragen en problemen. Dat houdt juridisch in dat het voor de klant van eminent belang is dat het belcontact direct bevestigd wordt, om zo het juridisch bewijs in handen te hebben dat er bij voorkomende problemen tijdig aan de bel is getrokken. Dat was één van de belangrijkste pijnpunten in het........