“Hiçbir şey eskisi gibi değil” |
Tam 1 haftadır yıllar önce kaçtığım yeri karış karış geziyorum. “Neden bilmiyorum ama gitmem gerektiğini hissediyorum” diyerek geldiğim yerde neyi özlediğimi çözemedim tabii. Doğrusu herhangi bir “şey” özlememişim sanırım. Yıllar sonra gördüklerimin hiçbiri tek başına bir anlam ifade etmedi; yaşadığım anılar olmadan. En son 10 ay önce görüştüğüm babamda bile bu duyguyu yaşayınca işler benim için daha da garipleşti.
Evden her gün mahalleye gidiyorum diyerek çıktım ve buradaki çevremden aldığım cevap hep aynı oldu, “yine mi?” Aynı mahallede büyüdüğüm arkadaşım “Ben bile senin kadar gitmiyorum. Artık eskisi gibi değil oralar, ne anlıyorsun her gün gitmekten?” diyor. Artık eskisi gibi olmadığını anlıyorum; Oraların, buraların, anıların, insanların…
Bugün yine gittim, bizim zamanımızdaki gibi cıvıl cıvıl olmadığını görmek için. Eskiden böyle değildi diyerek üzülüp evimin karşısında oturacaktım. Tam olarak öyle olmadı. İlk........