Dönerci Adem Usta’nın E5’in üzerindeki destanı

Küçükçekmece’nin kalabalığı, sabahın erken saatlerinde bile eksik olmaz. E5’in uğultusu, yan yana dizilmiş dükkân sahiplerine önlerinden hiç eksilmeyen bir melodi gibi gelir. Bu gürültünün, bu karmaşanın içinde bir mekân var ki, sabahın sekizinde ocağından yükselen et kokusu, yalnızca açlığı değil, emeğin, alın terinin ve sadakatin kokusunu da taşır.

Burası, Rizeli Dönerci Adem Usta’nın mekânı; tabelasında sade bir isim, içinde ise otuz yılı aşkın bir hikâye gizli.

30 yıldırı değişmeyen lezzet

Adem Yılmaz, bu işe 1989’da başlamış, yani daha gençliğinin ilk yıllarında. Ustası, aynı zamanda abisi olan Hasan’dır. O günlerin çırağı, eline tutuşturulan bıçakla et ve döner kesse de çıraklıkta uzun süre kalmaz. Asker dönüşü fazla düşünmeden, kendi dükkânını açmaya karar verir. “Benim için düşünmek değil, çalışmak önemliydi” der. 1995 yılında Cennet Mahallesi’nde, Hürriyet Caddesi üzerinde ilk mekânını açtığında, belki cebinde büyük sermayesi yoktu ama yüreğinde tükenmeyen bir azim taşıyordu. Yıllar içinde o cadde değişti; dondurmacılar, kebapçılar, pizzacılar geldi geçti. Ama Adem Usta hep orada kaldı. “Biz burada kaldık ama gelen gitti” derken, sesinde bir övünç değil, bir sükûnet var. Çünkü onun için kalıcılık, reklamlarda değil, müşteriyle kurulan güvenin içinde gizli.

2003 yılında hedef büyüyor

2003’e gelince o yıl E5 kenarında büyük bir dükkâna geçer; bu kez kiracı değil, artık mülk sahibidir. Ama kentsel dönüşümün rüzgârı İstanbul’da onu da bulur. 2019’da yine aynı caddede, ama bu defa kirada, yeni mekânını açar. “Ev sahibiyle ahbabız” der; çünkü onun dünyasında ticaret bile dostlukla yoğrulur. Adem Usta’nın mutfağında zaman, saatle değil, lezzetle ölçülür. Güne sabah sekizde başlar. Kapıdan girerken “Bismillah” demeyi unutmaz. “Hiçbir gün işe gitmekten şikâyet etmedim” derken, bu işin ona yük........

© İstiklal