Bir zamanlar kıtaları aşan kervanların, medeniyetler köprüsü kuran elçilerin mirasçıları olarak, bugün neden her diplomatik krizde savrulan, her yaptırımda sarsılan bir tablo içindeyiz?

Uluslararası İlişkiler Enstitüsü'nün 2024 raporuna göre, İslam ülkelerinin u'inde politik risk yönetimi sistematikten uzak, reaktif bir refleks olarak kalıyor.

Oysa bugün Gazze'den Ukrayna'ya, ticaret savaşlarından enerji krizlerine kadar uzanan küresel çatışma hatları, kadim devlet aklımızı yeniden hatırlamamız gerektiğini haykırıyor.

İstiklal gazetesi analizine göre, Müslüman ülke diplomatlarının e'i Batılı meslektaşlarıyla iletişimde "aşağılık kompleksi" sergiliyor. Oxford Üniversitesi araştırması, eski sömürge ülkelerinde diplomatik karar alma mekanizmalarının `'ının "eziklik psikolojisi" ile şekillendiğini gösteriyor.

Dünya Bankası'nın "Psikolojik Güven Endeksi"ne göre, kişi başına düşen millî geliri 10.000 doların altındaki Müslüman ülkelerin �'inde "dış politika özgüven eksikliği" hâkim.

Yerli üretimin önündeki küresel engellere bakıldığında Biyostore analizlerine göre, yerel üretimin önündeki en büyük engeller arasında haksız ticaret bariyerleri, teknoloji transfer kısıtlamaları ve standartlaştırılmamış regülasyonlar geliyor.

Yerel üretimin karbon ayak izini @'a varan oranda azaltabilecek potansiyeli olduğu halde, küresel baskılar bu potansiyeli köreltiyor.

Dünya, artık sadece tankların, uçakların ve orduların değil; algıların, itibarın, üretimin ve değerlerin savaş alanıdır.

Bir ülkenin zenginliği sadece kasasında tuttuğu dövizle değil, uluslararası itibarının gücüyle ölçülüyor. Diplomasi masasında psikolojik üstünlüğü olmayan bir devlet, elinde en gelişmiş silahlar olsa da kaybetmeye mahkûmdur.

Politik riskler, yaptırımlar, bölgesel çatışmalar ve yerli üretime vurulan küresel engeller;........

© İstiklal