Türkiye bugün aynı anda iki farklı yüzü yaşıyor.
Bir yanda dışarıda büyüyen, masada kuran, sahada caydıran güçlü bir devlet…
Diğer yanda içeride geçim derdiyle yorulan, adalet duygusu zedelenen bir millet.

Bu çelişkiyi görmeden Türkiye’yi anlamak mümkün değildir.
Sadece alkışlamak da yetmez, sadece öfkelenmek de.

Dışarıda Güçlü Bir Türkiye Var

Türkiye zor bir coğrafyada, zor bir çağda ayakta kalmayı başarmıştır.
Suriye’de oyun bozan, Libya’da denge kuran, Somali’de umut olan, Azerbaycan’da kardeşlik destanı yazan bir ülkeden söz ediyoruz.

Bu tablo tesadüf değildir.
Bu tablo, Recep Tayyip Erdoğan liderliğinde ortaya konan siyasi iradenin sonucudur.
Bunu inkâr etmek, hakikate sırt çevirmektir.

Ancak yalnızca bunu söyleyip içeride yaşananları görmezden gelmek de ayrı bir körlüktür.

İçeride Yorulan Millet

Bugün emekli “Devlet güçlü ama ben ayakta duramıyorum” diyor.
Dar gelirli “Ülke büyüyor ama ben küçülüyorum” hissiyle yaşıyor.

Sorun liderlikte değil.
Sorun vizyonda da değil.

Sorun, vizyonu sahaya indiremeyen uygulama mekanizmasındadır.

Son yıllarda gelir dağılımı bozulmuş, orta sınıf erimiş, zenginle fakir arasındaki mesafe açılmıştır.
Zenginlik artmış ama adaletli paylaşım gerilemiştir.

Bunun bedelini emekliler, sabit gelirliler ve genç aileler ödemektedir.

Geçtiğimiz........

© İstiklal