Sahipsizlik, Duyarsızlık Bu Kadar Olur… |
PES ARTIK YAHU…
Ya arkadaş…
Bu yazıyı da sabaha karşı hazırlamıştım.
Göndereyim mi, göndermeyeyim mi diye çok düşündüm.
Çünkü yazmak kolay da,
doğruyu incitmeden söylemek zor.
Ama dayanamadım.
İçimde tutarsam daha çok canımı yakacaktı.
O yüzden yazıyorum, gönderiyorum.
Yukardaki yazıyla bağlantılı bir sıkıntımız var.
Hem de hala had safhada.
Ülkemin gündemne bakıyorum…
Televizyonları açıyorum…
Her yerde aynı acı olay.
Bir cinayet.
Bir kadın.
Allah rahmet eylesin.
Gerçekten çok acı, çok ağır.
Ama sonra dönüp İskenderun’un gündemine bakıyorum…
Ve içim bir kez daha yanıyor.
Ya arkadaş, bizde yangın var.
Bildiğin yangınnnn.
Esnaf yanıyor.
Halk yanıyor.
Borçlar yanıyor.
Umutlar yanıyor.
Ama sanki ülkede, bölgemizde
tüm sorunlar bitmiş gibi…
Her şey yolundaymış gibi…
Başka hiçbir derdimiz yokmuş gibi
nelere endeksleniyoruz, bir bakın.
Maşallahımız var…
Magazin nerde, biz oradayız.
Aksiyon nerde, biz oradayız.
Gürültü nerde, kalabalık nerde,
oradayız.
Sonra da hiç geri durmadan
şikayet ediyoruz, sızlanıyoruz.
Ama iş gerçek sorunlara gelince,
hepsini bir kenara bırakıyoruz.
Ya bir durup bakın Allah aşkına…
Şu konuştuğumuz, tartıştığımız konulara bakın.
Tamam, bunlar da........