Şu memleketi anlamak gerçekten zor değil.
Biraz bakınca her şey ortada…
Yıllar geçiyor, teknoloji değişiyor, hayat akıyor…
Ama bazı şeyler var ki, beton dökülmüş gibi olduğu yerde duruyor:
Kadına yönelik şiddet.

Eskiden “bir tokat, bir tekme” diye bir kabalık hali vardı.
Yanlıştı, suçtu, terbiyesizlikti ama ne olduğunu bilirdik.
Şimdi?
Şiddetin yeni versiyonları var:
Cepte titreşimle gelen tehditler, “görüldü”ye basılmayan mesajlarla kurulan baskılar,
Her an açılmaya hazır ifşa dosyaları…
Modern hayatın ‘şiddet paketleri.’

TÜİK’in rakamları diyor ki:
“En çok psikolojik şiddet yaşanıyor.”
Ben de diyorum ki:
Bu ülkede en kolay yapılan şey zaten psikolojik şiddet.
Bir bakışla, bir cümleyle, bir susuşla insanın içini lime lime etmeyi biz iyi biliriz.
“Abartıyorsun” deriz…
“Kafanda büyütüyorsun” deriz…
“İyi kadın böyle konuşmaz” deriz…
O arada kadın kendi hayatında görünmez iplerle bağlanmış bir esire dönüşür.

Bir de şu “öğrenilmiş çaresizlik” denen mesele…
Bazı erkeklerin yıllarca uğraşıp kadına........

© Internethaber