İnsan Olmak Zor Vesselam…

İnsanın kaybedişi kibirle başlar.
Siyasetçinin kaybedişi de öyle.

Bugün muhalefetin sahnesinde iki ana figür var: Özgür Özel ve Ekrem İmamoğlu.
İkisi de “değişim” dedi, ikisi de “adalet” dedi.
Ama ikisinin de dilinde “biz”den çok “ben” var.

Özgür Özel: Slogan mı, sistem mi?

Özel, “adalet”i yüksek perdeden söyleyen bir hatip.
Fakat adalet, bağırarak değil, kadro ve ilke inşasıyla gelir.

Partinin kapalı devre alışkanlıklarını kırmadan “yeni CHP” iddiası, vitrin yenilemekten öteye geçmiyor.

Karar nasıl alınır?

Kim hesap verir?

Kim eleştiri yapabilir?

Bu sorulara kurumsal cevap veremeyen yapı, liderin hitabetine mahkûm kalır.

Özel’in en büyük açmazı burada:
Meclis’te sert, meydanda sıcak; fakat parti içinde kurumsal omurgayı kalınlaştıramıyor.
Kadrolar aynı kaldıkça, “adalet” söylemi içeride liyakat duvarına çarpıyor.

Bir de stratejik dil meselesi var:
Siyaset, sadece iktidarı eleştirmek değildir; seçmene güven........

© Internethaber