Başlamak Bitişlere Bitişik Bir Basamak |
Başlayan, başladığını sanan; bitiren, bitirdiğini sanan insan için yeniden başlamak adına geliştirilmiş tüm yol ve yöntemler bir bitişe gider esasen. Bu bitiş bir sonluk ihtiva etmeyen bir hedeftir sadece. Ki o hedef de nihai değildir. Olamaz da. Bunun da insanın nihai bir varlık olarak tasarlanmaması ile ilgisi olsa gerek. Oysa her yenidenlik, akan zamanın ve içindelik barındıran mekân atmosferinin yörüngesinde bir adımdan, kulaçtan ya da hamleden ibaret olarak ele alınsa başlamak gibi bir hizaya çekilmek zorunluluğu da ortadan kalkabilir.
İnsan için aslolanın, bir bitiş muhayyilesi olduğu da düşünülebilir. Burada da, bitiş olarak kast edilenin insanın bitirme, tüketme ya da daha müspet olarak ifade edecek olursak varma, ulaşma yönlerinin bir tezahürü olduğundan bahsedilebilir. Başlamak da dense bitirmek de dense konunun muhtevasıyla ele alınması gerekliliği ön plana çıkmaktadır. İnsan ve eylem ilişkisini açıklamak için her bir vakanın kendi içinde ele alınması gerekmektedir. İnsan adedince bir niyet ve eylem çeşitliliği pek tabii mümkün görülmektedir. Zira insan, adına başlangıç dediği her ilk basamakta da bir önceki bitişin tadilatına soyunduğunu hissettiren bir varlıktır. Her adımıyla yeni bir anlam haritasını şekillendiren insanı da her seferinde yeniden anlamak isabetli olacaktır. Her yeni başlangıç, bir önceki bitişin sağlamasıdır diye düşünülse de, her başlangıç münferit olarak da bir anlam yükünün ifadesi olarak görülmeye değerdir.........