Silahlı çatışmanın sona erdirilmesi ve Kürt meselesinin demokratik çözümü için yürütülen süreçte en çok kullanılan kavramlardan biri “milletin rızası”.

Toplumsal rıza diyenler de var.

Kavramlar bile ayrışıyor hala fark ettiğiniz gibi.

Milletin rızası nasıl ölçülüyor, kim nerden bu sonuçlara ulaşıyor diye sorduğumuzda akla gelen ilk cevap, kamuoyu araştırmaları olur sanırım.

Barış süreçlerinde kamuoyu desteği, bu süreçleri yürüten siyasal aktörler kadar belirleyici bir faktör.

Ancak toplumun neyi ne kadar ve nasıl desteklediğini anlamak hiç kolay değil.

Çünkü çatışma dönemleri bilgi akışının bozulduğu, korkuların yükseldiği ve farklılıkların keskinleştiği dönemler.

Bu nedenle anketler, kamuoyu araştırmaları ve referandumlar, barış süreçlerinin hem en etkili hem de en riskli araçları.

Dünya deneyimleri incelendiğinde, bu araçların sürece önemli katkılar sunduğu görülmekle birlikte, yanlış zamanlama, manipülasyon, korku ve temsil sorunları nedeniyle barışın kaderini olumsuz etkilediği örnekler de mevcut.

Birçok ülkede kamuoyu yoklamaları, barış sürecinin hangi aşamasında toplumun hangi adımlara hazır olduğunu anlamak için kullanılmış.

Kuzey İrlanda:

1990’ların başından itibaren yapılan düzenli kamuoyu araştırmaları, Katolik ve Protestan toplumların ortak bir barış vizyonuna “şartlı olarak” açık olduğunu gösterdi.

Bu bulgu, müzakerecilerin (Hume, Adams, Trimble, McGuinness) pozisyonunu güçlendirdi.

Guatemala:

1990’lar boyunca yapılan kamuoyu yoklamaları, halkın geçiş dönemi adaletine güçlü bir desteği olduğunu ortaya koydu.

Bu veriler müzakerecilere anayasal reform alanında cesur adımlar atma........

© İlke TV