İsa Balcı’nın Miran Rapsodi öykü kitabı Metinlerarası yayıncılıktan çıktı. Öncelikle şunu belirtmekte fayda var, öyküleri okurken şiir tadı alıyorsunuz. Kısa cümleli keskin vuruşlar… Elbette şiirsel tadı veren sadece bu biçimsel özellikler değil, esas damağınıza bıraktığı o şiir tadını konsantre sözcüklerin birbirini çağıran uyumlarında hissediyorsunuz.

Öyküler ezberlenilenin, alışagelenin dışında bir tarzda yazılmış. Kısacası ezber bozan öyküler dememin hiçbir sakıncası yok. Yazar özellikle klasik öykülerden ayrılan bir teknikle belirlemiş üslubunu ve ortak birkaç temadan uzaklaşmamış.

Karakterleri dirençli, direngen ve çalışan insanlardan seçmiş/oluşturmuş. Bir şekilde sistemin çarkları arasında ezilip horlanmış dışlanmış kişiler. Ama sinip bir köşeye çekilmemişler. Yaşadıklarını haykıran güleç insanlar. Ömrünü çalışmaya vermiş, çalışmaktan başka bir şey bilmeyen alnı terli, yüreği geniş insanlar. Yalnızlığı bir tercihten ziyade hayatın dayadığı bir zorunlulukla yaşantısını heba etmiş, bilmem kaç yaşına geldiği halde hâlâ yalnız kahvaltı yapan karakterler.

Derdine ortak aramayanlar…

Hayatın sillesini yemiş insanların acılarına güzelleme yapmaz yazar. Acıyı yüceltmez, acı........

© İlke TV