Brezilya’da resmi zirve ile aynı kentte, Amazon’un giriş kapısı olarak bilinen Belem kentinde fakat farklı bir alanda (Para Eyaleti Federal Üniversitesi) gerçekleştirilen COP30 Halkların Zirvesi, teknik iklim müzakerelerinin ötesine geçen bir politik yoğunlukla Belém’i küresel toplumsal muhalefetin ana sahnelerinden birine dönüştürdü.

Bu yılki süreç, son üç yıldan farklı olarak, yalnızca hükümetlerin beyannameler yayımladığı bir diplomatik toplantı olmaktan çıkıp, işçi sınıfından yerli halklara, feminist hareketlerden gıda egemenliği kolektiflerine uzanan geniş bir toplumsal koalisyonun görünür hale geldiği bir moment yarattı.

PT hükümeti, üçüncü Lula döneminin iç çelişkileriyle şekillenen bir atmosferde, toplumsal hareketlerle ilişkisini yeniden kurmaya çalışırken; PSOL, “eleştirel destek” pozisyonunu koruyarak hükümetin özellikle fosil yakıt politikaları, toprak reformu, yerli halkların özerkliği ve agro-endüstriyel kompleksle kurduğu ilişkiler konusunda daha radikal adımlar atması yönünde baskı uygulamayı sürdürdü. Bu tartışmaların gölgesinde COP30’un etrafında oluşan toplumsal basınç, hükümetin sınırlarını ve hareketlerin beklentilerini yeniden belirledi.

Bu dönemde yerli halkların toprak hakları, Amazon’da yeni petrol arama projelerinin tamamen durdurulması ve endüstriyel tarımın genişlemesine karşı koyma talebi hem yerelde hem küreselde belirleyici bir hat oluşturdu.

13 Kasım’da resmi zirvenin basılması ve 15 Kasım’da Belem dahil dünyanın pek çok yerinde düzenlenen yürüyüşler, COP30’un küresel iklim adaleti mücadelesinde bir eşik haline geldiğini gösterdi. Belém’de 40 bin kişinin katılması beklenirken 70 bine yakın kişinin sokaklara çıkması, hareketin toplumsal tabanının beklenenden çok daha geniş olduğunu ortaya koydu.

Katılımcıların önemli bir bölümü Amazon’un yerli halklarından oluşuyordu; bu da Brezilya’nın en radikal ve en uzun soluklu ekolojik direnişinin COP........

© İlke TV