Eski bir kadim söz şöyle der; “Yaralı, kalbi kırılmış ve yalnız kalmış bir erkeği alıp onu iyileştirirsen o sana sonsuza kadar minnettar duyar ve seni terk etmez.”

Duygusallığı daha çok kadınlara yakıştıran bir görüş kabul görmüş olsa da, erkeklerin duygusal yanları da kadınlardan aşağı kalır tarafı yoktur.

Basit bir şekilde sever erkek! Kadının saygısını gördüğünde her zorluğun altından kalkar.

Kadının bir gülüşünü, bir bakışını kalbinde hissettiği an tüm benliğiyle benimser, sahiplenir.

Kadının kendini koruduğuna inanırsa o kadını kolay kolay bırakmaz.

Kadın ise, yönetmesini bildiğinde erkeğine her şeyi yaptıracak gücü eline alır.

Bu öyküde bir aşkın hikâyesi…

Ve bir yazarın kadına bakışını anlatan yaşanmış bir olaydır…

*

Fyodor Mihayloviç Dostoyevski

Bilinen adıyla Dostoyevski (1821-1881)

Rus ve Dünya Edebiyatının en büyük yazarlarından birisidir…

Dostoyevski, 1867 yılında, önceden anlaştığı bir yayınevi için roman yazacaktır ama zaman kısadır ve ortada roman yoktur.

"Kumarbaz" romanının yazım süreci ve bu romanın yazarın hayatındaki yerinin hikayesi ilginçtir…

Yazarın kötü oyun alışkanlığı vardır ve borçlanmıştır.

Yayıncı, Dostoyevski’ye şunları söyler: “Bak senin bütün borçlarını kapatacağım. Sana iki yıl yetecek kadar da para vereceğim. Fakat bir sözleşme imzalaman gerek. Senden bir kısa roman istiyorum. Bu kısa romanı bana bu sözleşmeyi imzaladıktan tam 24 ay sonra vermeyi kabul edeceksin. İstediğim sürede bitirip bana teslim edersen sorun çıkmayacak. Fakat eseri bir gün bile geç verecek olursan bundan önce yayımladığın ve bundan sonra yayımlayacağın bütün eserlerin hakları benim olacak.”

Çok fazla borcu bulunan Dostoyevski sözleşmeyi mecburen imzalar.

Aradan 23 ay geçer fakat tek bir cümle bile karalamamıştır.

*

Durumdan haberdar olan Fransız yazar Stendhal, Dostoyevski’ye “Ben ‘Parma Manastırı’ romanımı dikte ettirerek (söyleyerek........

© Hürses