Yıllar sonra doğan bir fırsatı değerlendirerek ailece Ege sahillerine doğru 10 gün süren bir tatile çıkmıştık.

Tatil sonrası, madem memleketten uzaklaştık biraz da gurbetteki torun hasretini de giderelim diyerek İstanbul’a geldik.

İstanbul güzel şehir.

Yahya Kemal Beyatlı’nın, tek bir taşına koca Acem mülkünü feda emesi boşuna değil hani.

Ama kabul edelim ki; yaşam da bir o kadar zor bir şehir İstanbul.

Özellikle maaşları her yıl eriyen emekliler için yaşam çok daha zor.

Çekilesi gibi bir çile değil hani.

Ekmek 12 lira mesela.

İyi ki Ekrem İmamoğlu halk ekmeği 8 liradan satıyor da, fakir fukara, garip guraba, az da olsa nefes alma şansı buluyor.

Kimi büfelerde yarım litre suya 15 lira isteniyor.

Bildiğin küçük şişe su yani.

İyi ki o üç harfli market zincirleri var.

Su bari ucuz oralarda.

Ege sahillerini hiç sormayın.

Günümüzde ortalama Türk vatandaşlarına biraz fazla Ege sahilleri.

Her üç kişiden biri yabancı zaten.

Yaz aylarında bu oranda değişiyormuş.

Yabacı sayısı, Türk vatandaşlarının sayısını bire- ikiye katlıyormuş.

Öyle söylüyor vatandaşlar.

Haftalık villa kiraları için 50 bin liradan kapı açılıyor.

Apartlar da bundan aşağı değil hani.

Otellere zaten bu mevsimde bile yaklaşmak mümkün değil.

Diyeceksiniz ki;

‘’Sen İngiliz misin ki; Ege sahillerinde tatil yapmaya........

© Hedef Halk