Hümanizm; mücerret bir insan sevgisini esas alan görüş, kısaca insaniyetçilik olarak tanımlanmaktadır. Bu akım feodalizme ve orta çağın Hıristiyanlık anlayışına karşı burjuva ideolojisinin bir öğesi olarak Rönesans döneminin seçik bir ideolojik hareketi olarak gelişme göstermiştir. Hümanizm, maddeci görüşlerle yakından ilişkili olmuş, bireyin özgürlüğünü ilan etmiş, insanın dünyevi ihtiyaçlarını karşılama ve bunlardan zevk alma düşüncesini savunmuştur.

Hümanistlerle Yunus Emre arasında insana bakışları, insanı yüceltmeleri ve insana saygıyı esas almaları gibi bazı hususlarda bir benzerlik varmış gibi gözükse de Hümanistler insana insan olduğu için, Yunus Emre ise ona Allah’ın bir eseri olduğu için değer verir. O bir şiirinde:

“Elif okuduk ötürü, pazar eyledik götürü,

Yaratılmışı severiz yaratandan ötürü.”

diyerek bu sevginin kaynağını zaten belirtmektedir.

Yunus, hümanistler gibi mensup olduğu inanç dairesine tepki gösteren biri olarak değil, bilakis ilhamını kendi inancından alan bir geleneğin temsilcisi olarak öne çıkmıştır. O........

© Hedef Halk