Unutmamıza güveniyorlar |
Bugün 11 Kasım. Yani 11.11.. Yani (nedense) alışveriş günü!
Dışarı çıkıp AVM gezecek hale gelmiş olsam gider bir bakardım. Kredi kartları cayır cayır neler için işliyor!
Olacak o kadar tabii. Yılın bir günü.. Kapitalizmin yaşaması için sunağını dolarlar, eurolar, yenler, liralarla donatmalıyız.
Bir çantaya en mütevazisinden 40-50 bin TL vermişiz çok mu!
TL demişken.. Dolar 42 TL sınırını da aşıp 42.23 oldu ama bakıyorum haber bile olmuyor!
Alıştık artık. Yıllardır söylenen yalanlara alıştığımız gibi! Bakın; Orta Vadeli Programlarda iktidarın bize söylediği ile gerçekleşen oranlar nasıl fıkra gibi:
“■ 2021’de yapılan 2023’ün ilk tahmini yüzde 5, gerçekleşme yüzde 64,8.”
“■ 2022’de yapılan 2024’ün ilk tahmini yüzde 5, gerçekleşme yüzde 44,4.”
“■ 2023’te yapılan 2025’in ilk tahmini yüzde 5, gerçekleşme tahmini yüzde 31-32 arası.”
“■ 2024’te yapılan 2026’nın ilk tahmini yüzde 9, gerçekleşme tahmini yüzde 13-19 arası”
Sizce de komik değil mi!
Arada bir eş dost sohbetinde fiyatlardan yakınıyoruz.. Sonra konuşmayıveriyoruz.. Unutuyoruz..
Sadece fiyatlar mı? Daha 20 yıl önce Türkiye nasıl bir ülkeydi.. Televizyonlarda neler tartışılırdı.. Avrupa hayali nasıl canlıydı.. Eurovision yarışmasıyla nasıl heyecanlanırdık..
Unuttuk gitti. O yıllardan öncesi, Kurtuluş Savaşı ve Cumhuriyet’in ilk yılları hakkında ise hiçbir fikrimiz yok.
Edebiyatla tarihi harmanlayan şahane kitapların yazarı Ayşe Kulin anlattı geçenlerde. Komşusunun kızına “VEDA” romanını hediye etmiş.
“Oku bak, işgal yıllarında neler yaşandı..” demiş.
Genç kız şaşırmış “ne işgali”!
Ayşe Kulin “anladım ki” diyor, “Türkiye’nin, İstanbul’un işgal edildiğinden habersiz. Kıza sormuş, ‘Sence mavi gözlü bir adam padişaha gelip, kalk oradan ben oturacağım’ mı dedi.”
İstanbul’da........