Suriye’nin başına altmış küsur seneden buyana musallat olan Baas belâsının birkaç gün içerisinde gümbür gümbür çökmesinin ardından Türkiye’deki sığınmacılardan birkaç bininin memleketlerine dönmesi üzerine birileri “En nihayet gidiyorlar!” diye mutluluğa garkoldu. Ne kadar sığınmacı varsa hepsinin döneceğini zannedip sanki elde kılıç gidip de Şam’ı fethetmişcesine zafer nâraları atıyorlar!

Eskilerin “hayâl-i muhâl”, yani “olmayacak, boş hayal” dedikleri, işte budur!

Sığınmacıların çok az bir kısmının haricindeki ekseriyetin memleketlerine dönmesi olmayacak bir iştir; dönmezler ve dönmeyecekler!

Neden dönsünler ki?

Gerçekçi olalım! Baas musibeti son bulmuş olsa bile ortada harap vaziyette, toparlanması seneler sürecek ve belki de tam olarak ayağa kalkamayacak bir Suriye bulunduğu müddetçe sığınmacıların döneceklerine inanmak boş bir temenni ve bomboş bir hayaldir.

“Gelen, kalır” diye senelerdir yazıp söylüyorum. Burada iş kurmuş ve çocukları burada doğmuş olanlar, özellikle de kendi memleketinin dilini bilmeyen ve Türkiye’ye alışan genç nesil geri gitmez! Almanya’daki milyonlarca Türk’ün,........

© Habertürk