Adı “bahçeli evler” olsa da, artık pek bahçeye rastlanmayan, daha çok “bahçeli otoparklar” ve “bahçeli kafeler” cenneti bir yerdir.

​Bu semtin sakinleri de kendine hastır. Sabah 8’de işe yetişmeye çalışan, elinde termos kahvesiyle 7. Cadde’nin trafiğine kafa tutan beyaz yakalılar ile akşam 10’dan sonra caddeyi mesken tutan “sanatçı ruhlu” gençler aynı kaldırımı paylaşır. Gün içinde, takım elbiseli bir iş insanının hemen yanında, kapüşonlu, yırtık kot pantolonlu bir öğrencinin kahvesini yudumlaması en doğal manzaradır. Bahçelievler’de statüler, sosyal sınıflar ve hatta yaşlar bile........

© Haberton