Beş çocuk babası Nuh Mercimek, işsiz olduğu, tüm gayretlerine rağmen iş bulamadığı, evine ekmek götürememenin utancıyla Afşin Belediyesi önünde kendini ateşe verdi ve ne yazık ki yaşamını yitirdi.

Bu, bir babanın çaresizliğinin, bir toplumun vicdanında açtığı derin yaranın adıdır.

Bir baba kendini ateşe atarken vicdanlar nerede?

Birinin hakkını, beş kuruş hakkı olmayanlara dağıtıp bir babayı bu kadar çaresiz bırakanlar nerede?

Beş çocuk bugün babasız...

Bir kadın eşsiz...

Ya biz? Biz yine sessiz mi kalacağız? Yine omuz silkip “Olur böyle şeyler.” deyip hayatımıza devam mı edeceğiz?

Yine kader deyip geçecek miyiz?

Sayın Cumhurbaşkanımız söyledi zaten: “Zengini daha zengin, fakiri daha fakir yapan bu düzeni değiştireceğiz.”

Hele bir başa geçsin, mutlaka düzeltir!

Şaka gibi…

Bunca yıl iktidarda bulunan onlar değilmiş gibi...

Keşke Nuh Mercimek’e de bir kapı açılsaydı. Keşke biri kolundan tutup “Gel kardeşim, sorunun neyse birlikte çözelim.” deseydi. Keşke bir el uzansaydı da da bir babanın umutları kül olmasaydı.

Müslüman bir........

© Habererk