Bencilliğin kaçınılmaz sonu |
Aziz Nesin yıllar önce noktayı koymuştu:
“Türkiye’de kimse kazık kendisine girmedikçe, başkalarının yediği kazıkla ilgilenmez.”
İşte bu söz, bu toplumun utanç vesikasıdır. Çünkü biz, başkalarının uğradığı haksızlığa kör kalan, zulmü görmezden gelen, menfaati uğruna sessizliği erdem sanan bir topluma dönüştük.
Komşusunun hakkı yenirken susan, işçisinin emeği çalınırken görmezden gelen, iktidarın keyfi uygulamaları karşısında “benim işime karışmıyor” diye avunan kitlelerden adalet mi çıkar, demokrasi mi? Çıkmaz. Çıkmadı da zaten. Bugün sokaktaki fahiş fiyatlardan, işsizlikten, liyakatsizlikten, kaybolan özgürlüklerden şikâyet edenlerin çoğu, dün başkasına yapılan adaletsizliğe ses çıkarmayanlardır.
Toplum, kendi acısı dışında hiçbir acıya kulak vermediği için bugün hep birlikte yanıyoruz. Yoksulluğun, yolsuzluğun, adaletsizliğin, hukuksuzluğun kök sebebi tam da bu duyarsızlıktır. “Bana değmeyen yılan bin yaşasın” diyen zihniyet, aslında kendi celladına kucak açtığının farkında........