Ömrünü eğitime, kültüre, ilme ve irfana adayan bir güzel adamı daha kaybettik. Muhterem Dursun Ali Taşçı hocamızı mübarek cuma günü Marmara İlahiyat Camii’nden Rabbimize uğurladık. Son vazifesini yapmak için camiye gelen dostların derin üzüntüsü yüzlerine yansımıştı.

Önden gidenler kervanına katılan kıymetli ağabeyimizle yaşadığımız hatıralar birden gözümde canlandı. Maarifte birlikte çalışmış, Türkiye Yazarlar Birliği’nde birlikte görev almış, Haber7’de aynı sayfalarda yazmıştık.

Yazıları üzerine zaman zaman değerlendirmelerde bulunurduk. Güncele takılmaz, polemiğe girmez, çok okunma kaygısı gütmezdi.

Bir gence ulaşsın o bana kâfi, derdi. Kendi belirlediği gündemlere uygun yazılar kaleme aldı. Memleketin temel meselelerine nahif dokunuşlarda bulundu. İnsanımıza kaybettiği değerleri hatırlatmak için adeta çırpındı. “Ağır hasta değilsem yazımı mutlaka yazarım. Hastanede bile olsam yazımı ihmal etmem” demişti.

Vatansever her yürek gibi toplumdaki yozlaşmadan acı duydu. Ülkenin hak ettiği yere gelmesi yönündeki atılımları sevinçle karşıladı. Hemşerisi ve eski arkadaşı olan Başkan Erdoğan’ın başarısı için daim duacı oldu.

İlk gençlik yıllarında benimsediği Milli Görüş çizgisinden sapmadı. Erbakan Hoca’yı her sohbetinde hayırla andı. İlçesinde solcuların ağırlıklı olduğu bir dönemde Milli Gençlik Vakfı gibi mimli kurumlarda görev almasından gururla bahsederdi. Siyasetin kıyısından dönmesini kaderin cilvesine bağlardı.

Dursun Ali Hoca her şeyden önce binlerce talebe yetiştiren örnek bir muallimdi. Kendisinden öğretmenlik hatıralarını defalarca dinledim. Öğretmenlik yıllarını aşkla anlatışından mesleğini aşkla yaptığı belliydi.

Sınıflara sığmayan, görev yaptığı şehrin sınırlarını aşan bir öğretmen portresiydi Dursun Ali Hocanınki. Dönemin bütün edebiyat dergilerini takip eden, oralara mektuplar yazan ve yazılar gönderen bir öğretmen...

Öğrencilerine okuma ve yazma zevkini kazandırmak için yeni çıkan kitapları takip eden, onları sipariş edip öğrencilerine hediye eden bir öğretmen…

Sürgün ve soruşturmalara aldırmadan masum memleket evlatlarına Allah’ı, peygamberi, sahabeleri, Selçukluyu ve Osmanlı’yı anlatan bir öğretmen…

Zor dönemlerde dahi duruşundan taviz vermeyen, kimliğinden kompleks duymayan öncü bir öğretmen… Ders kitaplarında bulunan, inancımıza aykırı kısımları tashih eden, o sayfaların zehrinin çocuklara bulaşmaması için inisiyatif alan bir öğretmen…

“Çay Rize’de, Pamuk da Adana’da nasıl yetişiyorsa, insanın da fıtrat toprağında yetişeceğine inandım ve uzun........

© Haber7