Ne söylerseniz söyleyin, hangi örnekle anlatırsanız anlatın asla bozamadığınız bir CHP doğası var.
O doğa da bu milletin bütün değerleriyle, tarihiyle, diliyle yollarını ayırmış ve kendine yepyeni bir dil, tarih ve değerler silsilesi icat etmiş CHP’dir.
Emilio Centile’nin dediği gibi; “Tarihe karışmış tahayyülcülük”leri vardır CHP’nin.
Bütün bu ayrışmanın ortaya çıkardığı ve Eric J. Hobsbawm ile özdeşleşen, “Geleneğin İcadı” da diğer icatlarını izledi CHP’nin.
CHP doğası da tıpkı bir Alman özdeyişinde olduğu gibi, “Doğa, yabayla bile kovalasan yine de geriye döner.” gerçekliğini işaret ediyor.
Doğalarına sinmiş olanı, hiçbir ilmi, siyasi metotla kovamadı bu millet.
Bu da tıpkı ‘eşofmanlı Şevket Hoca’ karakterinin dert yandığı ve bütün metotlara rağmen anlatamadıklarının oluşturduğu duyguya sevk ediyor insanı.
Eğer bu doğa, milletin doğasına uygun bir yerlerde duruyor olsaydı CHP yine de LGBT’yi destekleyebilir miydi?
Marjinal sol yapılarla iş birliği geliştirip Can Atalay gibilerin hamiliğine soyunabilir miydi?
PKK’nın uzantılarına Truva atlığı yaparak onları hem TBMM’ye hem de İBB Meclisi’ne taşıyabilir........