Hocaefendi, kürsüde vaaz ediyor.

Diyor ki, “Yine ‘Gazze’den bahsediyorsun hocam’ diyeceksiniz. İyi de bahsetmeden olur mu?”

Devam ediyor, “Bak tam karşımda bir çocuğu seviyor babası. Üst katta hanım kardeşlerimizin kucağında çocukları var başlarını okşuyor. İşte tam şu anda Gazze’deki çocuklar bırakın anneleri, babaları tarafından sevilmeyi, bir an üzerimize bomba düşmesin diye dua ediyor. Bir lokma ekmek için dua ediyor. O yüzden bu bayram sabahında Gazze’den bahsetmekten başka bir şey gelmiyor elimden.”

***

Bayram sabahında Süleymaniye Camii’ndeydik; İstanbul’da olduğumuz her bayram gibi.

Yürüyerek gidip, yürüyerek geldik. Sabah 6.30 gibi çıktığımız evimize saat 8.30 gibi vardık.

Yürürken, akın akın insanların camilere seyirttiğini gördük.

Fatih Camii artık, “Arapça konuşan” insanlarımızın bayramlarda buluşma adresi bunu son 4 bayramdır daha çok fark ettik.

İstanbul’un değişik semtlerinde yaşayan Suriyelisi, Iraklısı, Libyalı, Mısırlısı… Hasılı Arapça konuşan........

© Haber7