Bugün iki yüz otuz yedinci gün.

Gazze; gözyaşı dökeniyle, alkış tutanıyla seyircisi dünyalılar olan, insanlık tarihinde yaşanan en kanlı ve en trajik savaştır.

Kanlıdır, çünkü; bu sahneden sıçrayan kanlar sadece çevreye değil, tüm insanlığın üzerine yapışmıştır.

Trajiktir, çünkü; acıyı yaşayanlar değil, acıyı seyredenler daha bir zavallı duruma düşmüş haldeyiz.

Alkışlayanları bir tarafa bırakalım.

Öteki seyirciler arasında, toplamda sayıları iki milyarı bulanların içinde en bilgili ve en kültürlü olanlarımız; kimi susarak, kimi de kimsenin umursamadığı tesirsiz sözler sarf ederek, şaşkın şaşkın izliyor sahnede olanları.

Bunların birçoğu, güneşten sararmış kabuğunun içindeki çürümüşlüğü gizlemek için direnen kavunun durumu gibiler, deşince pis kokularını önleyemiyorlar, deşmeyince de susmalarına kılıf bularak miskin miskin yaşıyorlar.

Az bilenlerimiz; Gazzeli bir yaralının, çadırın içinde kıvranarak yanan bedenini izlerken, bu sahnede olanları oyun sanarak gözlerini ovuşturuyor.

Hiç bilmeyenlerimiz de bilmemenin uyuşukluğunu daha bir uyuşturarak ömür boyu bunu yaşamak için, birkaç kadeh votkanın üstüne sade kahve içiyorlar.

Biz, iki milyarlık bir topluluk hiç bu kadar zelil olmamıştık.

Hiç bu kadar zavallı bir duruma düşmemiştik.

Kendi yaralımızı, aç ve susuzumuzu, enkaz altında can çekişenlerimizi, yakılarak öldürülenlerimizi seyrederek yaşamamıştık daha önce.

Bir yanda acıların arşa çıktığı küçük bir sahne.

Diğer yanda bu acıları seyreden büyük bir kitle.

Kim zavallı dersiniz?

Kim acınacak haldedir dersiniz?

Kim çaresiz, kim zelil durumdadır........

© Haber7