Kıran Kırana Geçen Bir Mücadele

Kemalist rejimin ve aynı zamanda kurucu kurmay heyetten rejimi devralan İttihat Terakki takipçisi CHP derin yapının en kalın kırmızı çizgisi 1920’lerden itibaren cumhurbaşkanlığı makamı olmuştur.

Diğer, daha az önemli kırmızı çizgileri aşsanız bile, o noktada ölümüne direnmiştir hep.

Bu kalın kırmızı çizgiyi de, CHP zihniyetinin 1960 darbesinden sonra yeraltına çekilen derin kolu yani; Asker, istihbarat, yüksek yargı, sermaye, dış güçlerden teşekkül eden kolu üstlenmiştir.

Bu çizginin muhafaza edilme görevini de askeri bürokrasiye vermiştir. Askerler ise dışarının, özellikle Amerika’nın bilgisiyle her on yılda bir darbe yapıp cumhurbaşkanı makamına oturmuş ya da istediği birini cumhurbaşkanı olarak oturtmuşlardır.

Askerin istemediği ilk sivil cumhurbaşkanı Turgut Özal’dır.

Bu kuralı Turgut Özal zorladı ve bozdu, ama bedelini ödettiler.

Daha sonra 12 Nisan 2007 tarihinde yapılacak cumhurbaşkanlığı seçimi yaklaşırken Recep Tayyip Erdoğan’a da bu kuralı bozdurmak istemediler.

İstemediler ama eskisi gibi darbe yapmak ne dış konjonktüre, ne de iç siyasi duruma pek uymuyordu.

Yani “ciddi” bir şey yapmak pek ellerinden gelmedi.

Öte yandan Türkiye’nin derin mevkutelerinden biri her gün “farkında mısınız”? Başlıkları ile çıkıyordu.

Çünkü, demin de söylediğimiz gibi cumhurbaşkanlığı seçimleri derin sol yapının kırmızı çizgisiydi.

Bu durumda arka arkaya hem komik hem de rezil oldular.

Önce cumhurbaşkanını, meclisin 267 milletvekili ile değil, 367 kişi ile seçebileceği komedisini çıkardılar, daha sonra Erkan Mumcu’yu korkutup mecliste hükümet tarafına oy verdirmediler.

YÖK başkanını kurşunlatarak bir kargaşa çıkarmaya yeltendiler.

Ankara’da, İstanbul‘da, Manisa’da, Çanakkale’de, İzmir’de Cumhuriyet mitingleri düzenlediler.

Ve nihayet 27 Nisan akşamı internetten bir post modern darbe bildirisi yayımladılar, ama AK- PARTİ bu darbeyi tanımadığını söyleyerek, direniş gösterdi.

AK........

© Haber7