Bugün sizlere, yaklaşık iki yıl önce yaşadığım bir olayı anlatmak istiyorum. Bu olay, Buca Belediye Başkanı Görkem Duman’ın bile bilmediği bir iyilik hikayesidir.

Paylaşıp paylaşmamak konusunda çok düşündüm, ama bir şekilde teşekkür etmem gerekiyordu. Bu yazı, aslında Görkem Bey’in belediye başkanı olmasından önce hiç tanımadığı bir kişiye, yani bana yaptığı bir destekle ilgilidir.

Görkem Bey’i kişisel olarak tanımıyor olabilirim; hatta o da beni tanımıyor hala. Ancak onunla ortak bir arkadaşımız vardı: Rahmetli Abdurrahman Kütükçü. Abdurrahman abi benim dert ortağım, ağabeyim oldu. Yine bir gün çok daraldım ve Abdurrahman abinin yanına gittim. Derdime derman olamayacağını çok iyi bilmeme rağmen, her sıkıntımı onunla paylaşmak beni rahatlatıyordu.

O gün yaşadığım maddi zorlukları ve yapmam gereken işleri ona anlattım. Herkesin arkasında birileri vardı. Bazı gazeteciler, kürsülerde mikrofon ellerinde tarafsız gazeteci olmadıklarını açık bir dil ile ifade ederken alkışlanıyordu. Ben ise tek başına bir şeyler yapmaya çalışıyor başarılı olsam da o kürsülere........

© Haber Ege