“Kaderine terk edilmişlik duygusunun” milliyeti yoktur.

Duymak için sıcaklığını
bir el aradım
Merhaba deyip sıktığımda; Anladım ki; yoklar

Bir yaprağın güzelliğini paylaşmak için
Çaldım kapılarını.
Kapılar çoktu.
Elimde taze umutlar, başıboş bulutlar
Görmeseydim gözlerini özlemle dolacaktım
Göz göze geldiğim de; Anladım ki yoklar.

Düşünürken ne çoktular
Bir duble rakıdan sonra çoğaldılar.
Sözcüklerle yırtıldı karanlıklar.
Aydınlığa giden dikenli yolları aşmak için çağırdığımda
Anladım ki yoklar;

........

© Haber Ege